A febre dos coxíns

Levo tempo soñando con camas ateigadas de coxíns e sofás cheos de coxíns... un mal pasaxeiro e sinxelo de aplacar. O caso é que tampouco vou á velocidade do raio, so rápido que se fan uns coxíns novos e eu paso meses ata que fago unha funda. O caso é que un día decidínme e no canto de coser calquera outra cousa que tiña a medias fixen estas fundas novas.

Coa tea que sobrou de facer a hamaca fixen unha funda tipo almofada, cun extremo dobrado, coa idea de acabar axiña e máis de que fose rápido de desenfundar... pero o recheo non era o máis axeitado e a abertura quedaba moi aberta, así que finalmente deille un par de puntadas para pechala.

Para a outra fun á tenda de teas á busca dunha tea un chisco resistente, que non fose moi finiña, e acabei traendo estas estrelas. Seica teño algún tipo de obsesión coas estrelas porque na tea do outro coxín a flor tamén ten forma de estrela. Para este xa decidín que merecía a pena adicarlle cinco minutoas máis, así que púxenlle cremalleira e quedou moito mellor.

Levan xa un par de semanas de uso, así que non están impolutos, pero polo menos libraron da plaga que atacou a (que eu saiba) tres dos outros coxíns da casa e que fixo que á gatiña gardapixamas le saira un derrame nun ollo... 

O Moucho está desexando que me pase esta tolemia dos coxíns porque pasan a maior parte do día no chan, agás cando quere deitarse no sofá, que entón ten que quitalos todos, jijiji, pois aínda teño dous recheos ós que facerlles fundas, e non sei se se me pasará polo momento.

Non sei que febre será peor, se a que me ataca a min, ou a que ataca ós pobres coxíns ;-P