Pero en canto entrei pola porta sacáronas da bolsa e apropiáronse delas: "Eu esta! Un pantalón! E esta unha camiseta." A L. colleu unha tea de ras emocionada, unha coa que pesaba facer algo para cada un porque sei que lles ía gustar ós tres: "Esta encántame! Quero un vestido" Marchou con ela na man e volveu co vestido feito e dicíndome: "Eu quero que me cosas ESTE vestido".
Nin idea de como se fai isto, pero a avoa Olga dixo que os grandes modistos facían así, colocaban teas enriba dos corpos e logo cosían, así que en canto collín a máquina fixen o mesmo: cosín unha basta nos bordes da tea na parte de arriba para que non se envolveran, e logo fíxenllo probar e coloquei alfinetes, volvín á máquina e cosín. Probouno de novo, díxome por onde quería que o cortara de longo, e logo rebuscamos entre os restos de teas e fixemos unha abrazadeira para o ombreiro e un cinto.
Haberá que darlle unhas puntadas a esa flor que quixo colocar, que parece un pouco murcha... e nalgún momento coserei a basta, pero para ela xa está perfeto.
E menos mal que quedaba un cacho de tea nos retais e fóinolo buscar a avoa, porque todos queremos a tea das ras!
Ahhh que bem lhe saiu o vestido!! E este tecido é divertidíssimo!!
ResponderEliminarNunca atopo cousas así de chulas en tendas físicas, e como apenas merco nas virtuais... había que aproveitar!
Eliminar